Miejsce: Świato-Uspeńska Ławra w Uniowie, k. Lwowa,
Termin: 6-13 czerwca 2020 r.

PROGRAM:
EUCHARYSTIA;
SPOWIEDŹ;
MILCZENIE OBECNOŚCI; MEDYTACJE (6 godzin dziennie);
KONFERENCJE;
METANIE (praktyka pokłonów);
TOWARZYSZENIE DUCHOWE – CODZIENNA ROZMOWA;
ĆWICZENIA UWAŻNOŚCI;
PRACA Z CIAŁEM I ODDECHEM.

W czasie trwania rekolekcji obowiązuje milczenie. Rekolekcje prowadzą:


o. Alipij Fedun MSU – mnich Kościoła Grekokatolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego z wieloletnim doświadczeniem w Modlitwie Jezusowej;

o. Eugeniusz Kowol OMI – oblat Maryi Niepokalanej, misjonarz z wieloletnim stażem posługi w Afryce (Kamerun, Czad), miłośnik Modlitwy Jezusowej.

Honorowy Patronat:


ks. Prof. Józef Naumowicz – duchowny katolicki, birytualista, Archimandryta ormiański, kierownik Katedry Historii Starożytnej na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych UKSW w Warszawie, historyk literatury wczesnochrześcijańskiej, patrolog, bizantynolog, tłumacz Filokalii.
Ćwiczenia oddechowe i pracę z ciałem poprowadzi
dr Janusz D. Fidelus – naukowiec, promotor zdrowego stylu życia, antystres coach, nauczyciel, instruktor Pilates, trener personalny, (grupa medytacyjna przy kościele św. Stefana Króla w Warszawie).
Lekcje uważności poprowadzą: Janusz D.  Fidelus oraz
Dorota Kielawa – muzykoterapeuta, certyfikowany coach ICC, trener umiejętności interpersonalnych, doradca dietetyczny – post Daniela, (grupa medytacyjna przy kościele św. Stefana Króla w Warszawie).

ROZPOCZĘCIE I ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI

Po przyjeździe do Świato-Uspeńskiej Ławry (6 czerwca 2020) przewidziany jest posiłek i Msza Św. o godz. 20.00.

Rekolekcje kończą się 13.06.2020 r. śniadaniem.

WYŻYWIENIE/DIETA
W czasie rekolekcji serwowane są posiłki bezmięsne w przewadze kaszowo-warzywnych. Osoby, które są na specjalnej diecie proszone są o zaopatrzenie się w odpowiednie produkty np. bezglutenowe.

WYGODNY STRÓJ / AKCESORIA DO MEDYTACJI
W czasie rekolekcji będą odbywać się zajęcia pracy z ciałem i oddechem. Prosimy o zabranie luźnego stroju do ćwiczeń i miękkiego, wygodnego obuwia lub odpowiednio większej ilości skarpet. Jeśli ktoś posiada, można przywieźć na rekolekcje własne karimaty do ćwiczeń oraz stołki lub poduszki do medytacji.

POLECANE STRONY:
http://studyty.org.ua/
http://modlitwajezusowa.com/
https://halitus.pl/modlitwa-jezusowa/

Rejestracja jest jednocześnie akceptacją poniższych warunków.

KOSZT UDZIAŁU W REKOLEKCJACH:
850 zł – zapisy i wpływ kwoty zaliczkowej do 15 lutego 2020 [rabat 22%];
970 zł – zapisy i wpływ kwoty zaliczkowej do 15 kwietnia 2020 [rabat 11%];
1090 zł – zapisy i wpływ kwoty zaliczkowej do 1 czerwca 2020.

Koszty udziału w rekolekcjach obejmują: koszt wyżywienia, zakwaterowania i organizacji rekolekcji. Za dopłatą 100 PLN można zarezerwować sobie pokój tylko do własnej dyspozycji (jeśli będzie taka możliwość).

JAK SIĘ ZAPISAĆ ?
Warunkiem uczestnictwa jest:
– wypełnienie formularza zgłoszeniowego https://halitus.pl/formularze/
– wpłata kwoty zaliczkowej* na konto HALITUS w wysokości 340zł** w momencie wypełnienia formularza zgłoszeniowego
– wpłata pozostałej kwoty na konto HALITUS do 01.06.2020 albo gotówką: w dniu rozpoczęcia rekolekcji.

REKOLEKCJE ODWOŁANE!!!

*kwota zaliczkowa jest gwarancją rezerwacji miejsca
**można dokonać jednorazowo wpłaty całej kwoty.

Ilość miejsc ograniczona.

W przypadku rezygnacji po 5 kwietnia 2020 r. z udziału w rekolekcjach, kwota zaliczkowa nie będzie zwracana z powodów organizacyjnych.

tytuł przelewu: Uniów 2020 – imię i nazwisko uczestnika (np. Uniów 2020 – Janina Kowalska)
adres odbiorcy: HALITUS
bank:             Idea Bank,
numer konta:    93 1950 0001 2006 0376 0402 0002
dla wpłat z zagranicy IBAN: PL 93 1950 0001 2006 0376 0402 0002
kod SWIFT:  IEEAPLP1

DOJAZD:
Dojazd we własnym zakresie. Konieczne jest posiadanie ważnego paszportu!!!

KONTAKT DO ORGANIZATORÓW:

Formularz zgłoszeniowy: https://halitus.pl/formularze/
E-mail: halitus.pl@gmail.com
Kontakt telefoniczny:
Dorota Kielawa +48 600246698
Janusz D. Fidelus +48 886614475

Więcej informacji -> patrz artykuł poniżej

Rekolekcje Modlitwa Jezusowa w Ławrze Uniowskiej – Ukraina – czyli spacer z Bogiem po Raju   29 kwietnia -7 maja 2017

Ukryta polana wśród leśnych pagórków skrywa w sobie białe budynki – Klasztor Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. W bramie klasztornej wita nas ogromna mozaika Matki Bożej tzw. Orantka. Tak! To jest Jej Sanktuarium, wszystko co ma nam do ofiarowania to Jej Syn.

Mozaika Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus w sercu (Orantka)  

Widok Ławry Uniowskiej

Na tle różnych wiosennych deseni wyrasta biel budowli i na czarno ubranych mnichów-studytów krzątających się po zabudowaniach. Wchodząc po drewnianych i skrzypiących schodach odczuwa się obawę, że ich skrzypieniem można zakłócić balsamiczną  i cichą obecność Boga. Poczucie sacrum. Jest piękna wiosna – mnóstwo tam drzew kwitnących owocowych, setki żółtych mleczy i tysiące kwitnących stokrotek. Śpiew ptaków, który przypomina na raz śpiewających kilka chórów, pomimo różnych głosów słychać ogromną harmonię. Wita nas o. Alipiy prowadzący te rekolekcje, który lubi nas pytać na konferencjach: A dlaczego ptaszki śpiewają? Miało się więc zacząć śpiewanie dla Pana.

Łąki umajone

Pierwszego dnia przemawiała do nas Ławra-czyli oglądaliśmy dokładnie jej wszystkie zakamarki. Mnisi mieszkali tu od XXI w. i miejsce to zaiste stało się Ikoną Boga. Klasztor, podobnie jak ongiś jest dziś ważnym ośrodkiem kultury sakralnej. W jego zbiorach znajduje się kilkaset ruskich ikon, z których najstarsze pochodzą z XIV w.

Zwiedzamy także muzeum poświęcone braciom Szeptyckim: Andrzejowi i Klemensowi. To oni odnowili zakon obecnych tu studytów, który założył Św. Teodor Studyta  na początku VIII w. Na terenach dzisiejszej Ukrainy mnisi ci mieszkali właśnie od X w. do 1700 roku. To właśnie metropolita Andrzej Szeptycki, który przeszedł z obrządku łacińskiego do bizantyjsko-ukraińskiego (tradycji swoich dawnych przodków) zapragnął zakonu, który by swym duchem przypominał pierwsze wieki monastycyzmu. Magnetyzm Sługi Bożego Andrzeja przyciągnął także swojego brata bł. Klemensa, który po rocznym pobycie u benedyktynów w Belgii wraca do Uniowa i pomaga bratu  odnowić  zakon.

Dzień rozpoczynamy Modlitwą Pańską wdzięczni za wszystko co dostajemy od Boga, po czym przystępujemy do pracy z ciałem i oddechem. Łagodne ćwiczenia ruchowe skorelowane z oddechem delikatnie wybudzają nasze ciała i umysły poruszając krew i dotleniając każdą komórkę. Poprzez dobrany odpowiedni zestaw ćwiczeń z dnia na dzień uwalniamy z naszych ciał stres i napięcia, które nagromadziły się w nich w ciągu naszego życia. W bezdeszczowe dni ćwiczymy na łonie natury wdychając do płuc nieskazitelnie czyste i rześkie powietrze. Towarzyszy nam śpiew ptaków, poranna rosa i promienie wschodzącego słońca. Poranne ćwiczenia pomagają naszym ciałom w ciągu dnia trwać na Modlitwie Jezusowej w nieruchomej pozycji z wyprostowanym kręgosłupem. Taka postawa, wbrew pozorom, jest wygodna i pozwala na dłuższe utrzymanie koncentracji i uwagi podczas praktykowania modlitwy serca – modlitwy, w której pozostajemy wyłącznie do dyspozycji Boga rezygnując z siebie.

Rajska przyroda wokół Ławry Uniowskiej

Miejsce to zaiste kojarzy się z Rajem o którym czytamy w Księdze Rdz z grzechu pierworodnego Adama i Ewy kiedy Bóg przechadzał się po nim. Nawet na  suficie cerkwi wymalowany jest Raj. O. ihumen Ilia prowadził konferencje każdego dnia rozpoczynając od Księgi Rdz. i omawiając zachowania pierwszych rodziców. Pokazywał jak daleka jest droga do Raju. Jakież pokrewieństwo mamy z pierwszymi rodzicami. Zaiste potrzebne nam ukorzenie i wzywanie „Panie Jezu Chryste zmiłuj się nade mną grzesznikiem”.

Wnętrze murowanej cerkwi w Ławrze Uniowskiej

Cały dzień towarzyszy nam powtarzanie imienia Jezus lub wzywanie wersetu: „Panie Jezu Chryste Synu Boga żywego zmiłuj się nade mną grzesznikiem”. Każdy uczestnik sam wybiera  powtarzany przez siebie werset. Ojcowie Pustyni uczą, że ów werset jest streszczeniem całej Ewangelii. Powtarzanie Imienia przypomina rozkołysana huśtawkę, która po rozkołysaniu kołysze się sama. Podobnie modlitwa przyswojona ‘modli się sama’. Zasypiamy i budzimy się z wezwaniem imienia Jezus. Czasem jest trudno. Orygenes mówi: „…kto zbliża się do Pana zbliża się do ognia” – tu wszystko co nie jest zintegrowane z Nim się oczyszcza. O. Ilija naucza, że także łaska oczyszcza. O. Eugeniusz OMI na każdą sesję medytacyjną przynosi nam Najświętszy Sakrament. Już w starożytności Plotyn mówił: „…jesteśmy tym na co patrzymy”. Jakie Jezus zabiera nam brudy kiedy nas oczyszcza… Po powrocie tak wiele spraw, rzeczy, myśli, uczuć po prostu  nie istnieje.

Poranna Liturgia Świętego Jana Chryzostoma odbywa się przy tradycyjnym cerkiewnym śpiewie pełniącym ważną rolę w życiu monastyru – jego  mistyczne piękno przerasta nawet chorały gregoriańskie. Zakonnicy nie ograniczają się tu przy tym do śpiewania tradycyjnych ruskich pieśni, ale w poszukiwaniu własnych wschodnich korzeni chętnie sięgają do pradawnych chrześcijańskich hymnów rodem z Grecji, a nawet z Bliskiego Wschodu. Ks. Henryk Paprocki napisze, iż: „Śpiewacy cerkiewni przedstawiali aniołów i dlatego sama nazwa „chór” nawiązuje do koncepcji dziewięciu chórów anielskich. Śpiew liturgiczny powinien brzmieć podniośle, niebiańsko, powinien być zdematerializowany (czemu sprzyjała architektura cerkwi, dająca efekt lotu dźwięków zlewających się w  kopule i powracających stamtąd jak nieziemski, niebiański śpiew)”.   Także i nas uczestniczących w tych śpiewach piękno liturgii oczyszcza z brudu naleciałości sztucznych błyskotek.

Jednym z ćwiczeń były pokłony tzw. prostracje –  pięćdziesiąt dużych i pięćdziesiąt małych. Dużymi sięgamy ziemi czołem. Małymi dotykamy ziemi dłonią. Całe Pismo Święte jest przepełnione pokłonami. Magowie oddali pokłon Dzieciątku Jezus. Św. Jan widząc Jezusa niebiańskiego w Apokalipsie pada na twarz. Sam Bóg wymaga od nas pietyzmu na modlitwie kiedy mówi do Mojżesza „Zdejmij sandały bo ziemia na której stoisz jest święta” (wj 3. 1-6). I dalej uczy Bóg Mojżesza modlitwy kiedy mówi w drugim przykazaniu „Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno” (Wj 20.7).

Metanie czyli praktyka pokłonów

Kolejnym ćwiczeniem jest towarzyszenie duchowe. To właśnie Prawosławny Wschód najbardziej kultywuje towarzyszenie duchowe. Niedaleko Ławry mieszka mnich-pustelnik, który rozmawia i spowiada w soboty i niedziele. Wszystkie wolne terminy na spotkanie z nim są już zarezerwowane na trzy miesiące do przodu. Obserwując stojących w kolejce można zauważyć jak siedzą i czekają na swoją rozmowę zastygli na twarzach w strapieniu, zadumie i pokoju-jakby w ich twarzach odbijała się gra ich myśli i emocji ich życia. Przeżywanie rekolekcji potrzebuje towarzyszenia duchowego. Ojcowie pustyni opowiadali swojemu przewodnikowi przede wszystkim rzeczy dobre. Okazuje się bowiem, że opowiadane dobro mówiącego utrwala się, a jeśli nie jest dobrem – tylko iluzją – człowiek oczyszcza się ze złudzeń.

Codzienne lekcje uważności uwrażliwiają nas na spostrzeganie tego co jest, a nie na poprawianiu tego, co nam się podoba, czy nie pasuje do naszych koncepcji. Na zajęciach praktykujemy uważność – uczymy się słuchać i obserwować nasze ciała, zmysły, emocje a nawet myśli. Wszystko po to, aby wciąż na nowo być obecnym w danej chwili i jej doświadczać nie rozpamiętując przeszłości, nie analizując ani nie snując fantazji na przyszłość.  Całe rekolekcje – z odprawianą tam Liturgią przepełnioną anielskim śpiewem, praktykowaną Modlitwą Jezusową, adoracją Najświętszego Sakramentu, praktyką pokłonów, towarzyszeniem duchowym, lekcjami uważności, pracą z ciałem i oddechem – to jedna Wielka lekcja uważności. Wszystkie zajęcia zaplatają się ze sobą i wzajemnie uzupełniają, a towarzysząca im cisza (zakłócana jedynie śpiewem ptaków i rechotem żab ) sprawia, że harmonia panująca na zewnątrz przenika nasze dusze i tka harmonię wewnątrz nas. Uczymy się być uważni i czujni we wszystkim co robimy. Doskonalimy tę uważność o której mówił Pan Jezus w przypowieści o gospodarzu i złodzieju: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.  A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie” (Mt 24, 42-44) – uważność, którą żyjemy i którą po powrocie z rekolekcji zaniesiemy do naszych rodzin, pracy i codziennych obowiązków.

Trzecie rekolekcje Modlitwa Jezusowa 2020 w Ławrze Uniowskiej są już ósmymi corocznymi rekolekcjami Modlitwa Jezusowa o tym charakterze i z takim programem. Wszystko zaczęło się latem 2015 roku w Żdżarach w otoczonym przepięknymi ogrodami Domu Rekolekcyjnym Sióstr Nazaretanek i jest kontynuowane co roku. Od 2016 roku honorowy patronat nad tym przedsięwzięciem objął ks. prof. Józef Naumowicz – patrolog i tłumacz Filokalii.

W  tym roku (2020) odbędą się również rekolekcje Modlitwa Jezusowa w Otwocku k. Warszawy (16-23 sierpnia 2020). Poprowadzą m.in.  ks. Zbigniew Ptak OSPPE – paulin posługujący mieszkający na Skałce w Krakowie. Były kustosz Sanktuarium Rodzinnych Błogosławieństw w Leśniowie.  W 2010 r. otrzymał łaskę zakochania się we Mszy św. Od tego czasu ewangelizuje na wiele sposobów, wyjaśniając Eucharystię, głosząc słowo o wewnętrznej postawie podczas Mszy św. Prowadzi inicjatywę ewangelizacyjną WEJDŹMY NA SZCZYT (http://wejdzmynaszczyt.pl), w ramach której m.in. wydaje książki, głównie o tematyce eucharystycznej. Od wielu lat wysyła codzienne  błogosławieństwo kapłańskie, związane z liturgią dnia, dostępne przez smartfona (zob. aplikację do ściągnięcia https://play.google.com/store/apps/details?id=mobi.qrtag.wejdzmynaszczyt&hl=pl ) Jego motto życiowe brzmi: „Żyj Eucharystią, a Eucharystia otworzy ci niebo na ziemi”;
o. Alipij Fedun MSU – mnich Kościoła Grekokatolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
oraz
o. Eugeniusz Kowol OMI –  oblat Maryi Niepokalanej, misjonarz z wieloletnim stażem posługi w Afryce (Kamerun, Czad), miłośnik Modlitwy Jezusowej.

Na rekolekcje można się zapisać poprzez wypełnienie formularza rejestracyjnego znajdującego się na stronie https://halitus.pl/formularze/ i wpłacenie zaliczki na numer konta podany w potwierdzeniu zapisu.

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ